Ekstrakcja zębów | Usuwanie kamienia metodą ultradźwiękową

Przetrwałe zęby mleczne u psów.

U psów występują dwa pokolenia zębów. Pierwsze pokolenie nazywane jest zębami mlecznymi. Wyrastają one już w trzecim tygodniu życia zwierzęcia. Jako pierwsze zazwyczaj pojawiają się kły, a następnie w przeciągu około trzech tygodni pojawia się reszta uzębienia. Zębów mlecznych jest mniej niż stałych, ponieważ pierwsze zęby przedtrzonowe jak i trzonowce nie mają swoich odpowiedników w uzębieniu mlecznym. Tak zwane „mleczaki” bardzo łatwo odróżnić od zębów stałych. Są one krótsze, smuklejsze, oraz – co z pewnością potwierdzi każdy właściciel szczeniaka – dużo bardziej kłujące niż zęby stałe. Jest ich w sumie 28 : 14 w szczęce oraz 14 w żuchwie
Wymiana uzębienia mlecznego na stałe rozpoczyna się w trzecim miesiącu życia. Na przełomie 6-7 miesiąca szczenię powinno mieć już wykształcony cały komplet zębów stałych, których w sumie powinno być 42 : 20 w szczęce i 22 w żuchwie.
Zęby stałe i mleczne są zaopatrywane przez te same nerwy i naczynia krwionośne. Kiedy rosnący zawiązek zęba stałego zaczyna rozwijać się i wzrastać, uciska on na korzeń zęba mlecznego, a tym samym doprowadza do obumarcia „mleczaka”. Ząb mleczny zaczyna się obluzowywać i traci kontakt z podłożem. W trakcie procesu wymiany zębów zwierzę cały czas rośnie, jego szkielet powiększa się, a tym samym w żuchwie i szczęce robi się coraz więcej miejsca na nowy, większy zestaw zębów.
Niekiedy zdarza się, że zawiązek zęba stałego ma nieco inne niż zazwyczaj położenie. Nie uciska on wtedy na korzeń zęba mlecznego, dzięki czemu „mleczak” pozostaje ukrwiony, unerwiony, a co za tym idzie nie wypada, pozostając w jamie ustnej jako przetrwały ząb mleczny. Sytuacja taka może dotyczyć jednego, bądź kilku zębów, choć niekiedy zdarza się, że cały komplet zębów w jamie ustnej psa jest zdublowany.
Rasy predysponowane:
-
głównie u ras miniaturowych : yorkshire terier, maltańczyk, chihuahua, pinczer miniaturowy, jamnik króliczy, owczarek szetlandzki.
-
rzadziej u ras dużych typu owczarek niemiecki, wyżeł, labrador.
Problemy w przypadku pozostawienia mleczaków

Inny problem stanowi bardzo ciasne przyleganie zębów do siebie. Brak przestrzeni pomiędzy zębami zakłóca prawidłowy przepływ śliny i płynu dziąsłowego, co bardzo przyspiesza powstawanie bakteryjnej płytki nazębnej oraz kamienia nazębnego. Zalegające resztki pokarmowe, jak i narastające osady prowadzą do rozwoju zapalenia przyzębia.
Kiedy powinniśmy interweniować?
Proces wymiany zębów powinien zakończyć się w 7 miesiącu życia u ras miniaturowych, zaś u ras dużych i średnich w 5-tym. Wyjątek stanowią shih-tzu, terier tybetański, u których wyrzynanie się zębów stałych może być opóźnione.
Decyzja o terminie usunięcia zębów powinna być podjęta po dokładnym zbadaniu pacjenta przez lekarza weterynarii i rozpatrzona indywidualnie w stosunku do przypadku. Zęby mleczne usuwa się w sytuacji, gdy pojawiły się już zęby stałe, a mleczne nie ulegają resorpcji i powodują nieprawidłowy wzrost zębów stałych.
Usunięcie zębów (ekstrakcja) jest przeprowadzane w znieczuleniu ogólnym. Jest to stosunkowo prosty zabieg. Długie korzenie zębów, szczególnie kłów mlecznych, wymagają jednak odpowiedniego opracowania podczas ekstrakcji przy użyciu specjalistycznych narzędzi stomatologicznych. Niezbędne jest też doświadczenie i duża sprawność manualna osoby wykonującej zabieg, zwłaszcza u psów małych ras, dzięki czemu zmniejsza się uraz okolicznych tkanek. Po zabiegu psy zazwyczaj bardzo szybko wracają do pełni formy.

Usuwanie kamienia nazębnego
Dlaczego warto dbać o zęby naszych podopiecznych?
Zły stan jamy ustnej przyczynia się do złego ogólnego stanu zdrowia zwierzęcia. U pacjenta z chorobą przyzębia, bardzo często bakterie tworzące płytkę nazębną i kamień nazębny trafiają do układu krążenia, który roznosi je po całym organizmie powodując zakażenia różnych narządów (nerki, serce, wątroba, stawy, płuca).
Do objawów chorób przyzębia, których nie wolno lekceważyć należą:
-
nieprzyjemny oddech
-
kamień nazębny – twardy, brązowy osad na powierzchni zębów
-
nadmierne ślinienie
-
trudności w jedzeniu – zwierzę traci apetyt lub stara się jeść jedną stroną –> chudnięcie
-
zwierzak staje się drażliwy, przestaje pozwalać właścicielowi na dotykanie pyska
Aby zapobiec chorobom przyzębia, a co za tym idzie chorobom organów wewnętrznych należy dbać o higienę jamy ustnej.
-
Należy przynajmniej raz na tydzień szczotkować zęby pastami przeznaczonymi dla zwierząt.
-
Można zamiast past stosować specjalne czyściki do zębów wysycone jonami srebra.
-
Zalecane jest również stosowanie suchych karm dentystycznych.
-
Regularne stosowanie gryzaków stomatologicznych dla psów.
-
Regularne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii (w razie konieczności usuwanie kamienia nazębnego)